Ik zei de vorige keer dat ik geen huisje-boompje-beestje-mens was, maar om heel eerlijk te zijn ben ik het wel een beetje geworden in de loop der jaren. Het zal wel komen doordat ik onlangs de 30 gepasseerd ben, maar ik leer steeds meer te genieten van de kleine dingen. Daardoor is deze tijd van rust en ruimte ook zeker geen straf. Ik ben veel thuis, en ik geniet ervan (niet het minst vanwege ons leuke huis).

De extra tijd heeft er ook voor gezorgd dat ik maar weer eens grondig de Bijbel ben gaan lezen. Waaronder ook de Pentateuch (Genesis t/m Deuteronomium), met inbegrip van alle wetten. We zijn niet meer onder de wet, maar de wet kan ons nog wel veel leren over het karakter van God. Over wie Hij is en hoe Hij het leven bedoeld heeft. En zo ben ik tot een bijzondere ontdekking gekomen: genieten is een gebod. Heel Deuteronomium 12 gaat hierover. Tot drie keer toe geeft God zijn volk daartoe de opdracht, als ze eenmaal in het land Israël zijn aangekomen:

Richt daar ten overstaan van de HEER, uw God, een feestmaal aan en geniet met uw familie van de zegeningen waarmee Hij uw inspanningen heeft beloond (12:7).

En vier dan feest ten overstaan van de HEER… (12:12)

In tegenwoordigheid van de HEER, uw God, zult u genieten van de vrucht van uw arbeid (12:18).

Tot slot staat er dan: Ga zorgvuldig te werk in alles wat ik u vandaag heb voorgehouden. Daar zullen u en uw nageslacht wél bij varen, omdat u dan doet wat goed is in de ogen van de HEER, uw God (12:28).

Niet helemaal de sfeer die de geboden normaal gesproken voor ons oproepen, volgens mij. Toch is dit tekenend voor het karakter van God. Zijn geboden zijn er voor ons welzijn. Centraal in de tien geboden staat het Sabbatsgebod: een wekelijkse dag van rust en vreugde, van stilstaan bij en genieten van al het goede dat God geeft.

Vlak voor het geniet-gebod in Deuteronomium 12 zegt Mozes namens de HEER: vandaag stel ik u voor de keuze tussen zegen en vloek. Zegen, als u gehoorzaam bent aan de geboden…Vloek, als u zijn geboden niet gehoorzaamt (11:26-28). God gaf zijn geboden niet om zijn volk zware lasten op te leggen, maar opdat het goed met hen zou gaan. Leven op Gods manier leidt tot zegen, leven op je eigen manier leidt tot vloek. Aan jou de keus, zeg maar.

En dit is niet alleen maar oude verbond. Ook het Nieuwe Testament bevat de opdracht om te genieten: Laat de Heer uw vreugde blijven; ik zeg u nogmaals: wees altijd verheugd (Fil. 4:4).

Altijd? Is dat dan mogelijk? Ja, blijkbaar wel, want God geeft geen onmogelijke opdrachten. Alhoewel, misschien moeten we zeggen: bij mensen is dat onmogelijk, maar niets is onmogelijk bij God (Mk. 10:27). Zoals de meeste geboden in het Nieuwe Testament lukt dit je alleen IN HEM, d.w.z. in verbondenheid met Hem. In gemeenschap met God worden onmogelijke dingen mogelijk. In dit geval heel direct, want gemeenschap met God is vreugde in zichzelf. Waarom? Omdat God één en al goedheid is, één en al liefde en genade. Je kan niet níet blij worden van Hem.

Waarom worden we opgedragen om altijd blij te zijn? Ik denk dat het antwoord te vinden is in Nehemia 8:11: de vreugde die de HEER geeft, is uw kracht. Vergelijkbaar met wat Jezus zegt in Johannes 15: blijf in mij, dán zul je veel vrucht dragen. Je kunt het vergelijken met verliefdheid. Als je verliefd bent, en die ander jou liefheeft, kun je de hele wereld aan, toch? Zo is het ook in de liefdesrelatie met God. Die geeft je vleugels.

Ik ben van nature iemand met grote wilskracht, daarom heb ik de dingen die ik belangrijk vind jarenlang gedaan uit discipline. Tegenwoordig doe ik ze uit vreugde. Dat kost veel minder energie en levert veel meer op. Vroeger had ik misschien reden om trots te zijn vanwege al mijn inspanningen, nu ben ik alleen maar dankbaar vanwege de geweldige genade die God geeft. Alles gaat zo soepel als je vervuld bent van Gods vreugde.

Maar die vreugde komt je niet altijd aanwaaien. Soms wel, maar vaker is het iets wat je moet cultiveren, bewaken en bewaren. Afgelopen zaterdag zat ik niet lekker in mijn vel. Ik voelde mij eenzaam en had weinig motivatie om iets van de dag te maken. Tegen mijn gevoel in zei ik een paar keer hardop: ik blijf mij verheugen in U! En warempel, tot mijn eigen verbazing werd ik echt blij! Ik greep de waarheid vast dat Hij mijn grootste vreugde is en dat niets mij kan scheiden van die vreugde. De drempel om dit te doen is vaak groot, zeker als je alle reden hebt om niet blij te zijn (dat hadden ze in Nehemia 8 ook. Lees het hoofdstuk maar eens), maar ik moedig je aan om het toch te doen. Je zult er geen spijt van krijgen.

Kortom: geniet! Geniet van wie God is en van het goede dat Hij geeft, want zo heeft Hij het bedoeld. Zodat het goed met je gaat, en zodat je in staat bent het onmogelijke te doen.

Phillian
Bonfire Huis van gebed